Doskwiera Ci kłujący ból w kolanie? Jest on szczególnie odczuwalny podczas schodzenia po schodach, kucania lub podskakiwania? Masz wrażenie sztywności w stawie kolanowym, ale jednocześnie na każdym kroku czujesz jakby ci to kolano uciekało?
To może być schorzenie nazywane potocznie „kolanem skoczka”, które w nomenklaturze medycznej oznacza zmiany przeciążeniowe i degeneracyjne więzadła właściwego rzepki. Sprawdź, w jaki sposób dochodzi do rozwoju schorzenia, jakie są poszczególne stadia „kolana skoczka”. Oczywiście w tekście nie zabraknie informacji na temat leczenia zachowawczego. Zachęcamy do lektury tekstu: kolano skoczka leczenie Kraków.
Jak już zostało wspomniane „kolano skoczka” to inaczej stan zapalny więzadła właściwego rzepki, wynikający z przeciążeń i zmian degeneracyjnych w obrębie jego przyczepu do rzepki. Żeby dobrze zrozumieć istotę schorzenia musimy trochę przybliżyć budowę stawu kolanowego, którego rzepka zajmuje centralną część. Od góry jest połączona z kością udową, z kolei od dołu z kością piszczelową, za pomocą więzadła. Właśnie to więzadło odgrywa ważną rolę podczas ruszania kolanem, ponieważ przenosi siłę z mięśnia czworogłowego uda na podudzie. Inaczej mówiąc odpowiada za wyprost nogi w kolanie.
Zaburzenia w budowie rzepki oraz w jej ustawieniu, przeciążenia stawu kolanowego, nadmierna aktywność fizyczna bez dostatecznej regeneracji, skutkująca mikro-urazami. To główne przyczyny rozwoju omawianego schorzenia. „Kolano skoczka” najczęściej dotyczy osób uprawiających sport zarówno zawodowo, jak i amatorsko. Sporty, takie jak koszykówka, siatkówka, piłka ręczna, a nawet piłka nożna, gdzie wyskoków i zeskoków jest bardzo dużo często prowadzą właśnie do entezopatii więzadła rzepki i zmian zwyrodnieniowych w stawie kolanowym. To dlatego, że podczas wyskoku przy wyproście kolana mięsień czworogłowego uda skurcza się, a największa siła oddziałuje wtedy na przyczep więzadła właściwego do rzepki. Właśnie z racji ogromnych sił oddziałujących na rzepkę kolano skoczka leczenie jest konieczne.
Zmiany w obrębie rzepki możemy podzielić na cztery stadia, zaczynając od najlżejszego:
Jak już zostało wspomniane na początku charakterystycznymi objawami w przypadku „kolana skoczka” są: kłujący ból w kolanie, głównie z przodu stawu, który nasila się w trakcie chodzenia po schodach, wyskoków i zeskoków. Może pojawić się też obrzęk w kolanie. Objawy występują też w przypadku aktywności fizycznej co zostało opisane w akapicie powyżej (Cztery stadia entezopatii…). Pacjenci, którzy przychodzą do nas z „kolanem skoczka” skarżą się na uczucie niestabilności w kolanie, wrażenie „uciekania” stawu skokowego. Wśród objawów należy też wymienić osłabienie mięśnia czworogłowego, mięśni łydki oraz mięśni pośladkowych. Niestety „kolano skoczka” należy do tych entezopatii, które bez pomocy same nie ulegną wyleczeniu. Brak odpowiedniego leczenia prowadzi do pogłębiania się zmian w kolanie i pogorszenia mobilności i funkcyjności stawu.
Kolano skoczka to schorzenie, które bezwzględnie należy leczyć. W początkowej fazie zwyrodnienia więzadła rzepki można skorzystać z leczenia zachowawczego. Leczenie operacyjne stosuje się tylko wtedy, gdy metody nieinwazyjnie nie odniosły pożądanych rezultatów. W naszej opinii najlepsze efekty w przypadku leczenia zachowawczego daje połączenie terapii falą uderzeniową, terapii manualnej oraz rzetelnie wykonywanych ćwiczeń. Żadna z tych metod nie da takich rezultatów jak wszystkie trzy razem. Terapia falą uderzeniową ma bardzo dobre działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, a przy tym jest to działanie punktowe. W przeciwieństwie do farmakoterapii nie obciążą przewodu pokarmowego, jest też o wiele skuteczniejsza, bo fale docierają wprost do miejsca stanu zapalnego. Terapia manualna skupia się na mobilizacji rzepki oraz masażu tkanek miękkich zmniejszającym napięcie w strukturach. Oprócz wyżej wymienionych metod leczenia warto jeszcze zaopatrzyć się w stabilizator na kolano, którego zadaniem jest jak sama nazwa wskazuje stabilizacja stawu, w tym również samej rzepki. Zamiast stabilizatora można skorzystać z kinesiotapingu, czyli plastrów stabilizujących. Na czas rehabilitacji kolana należy przerwać intensywną aktywność fizyczną, starając się odciążyć staw kolanowy. Kolano skoczka leczenie Kraków, Krowoderska 46 – terapia falą uderzeniową
W rehabilitacji „kolana skoczka” kluczową rolę odgrywają ćwiczenia. Na początku są to ćwiczenia, które nie obciążają chorego kolana, ale działają rozciągająco na mięsień czworogłowy uda oraz zginacze stawu kolanowego. Kolejnym etapem rehabilitacji kolana są ćwiczenia oporowe których celem jest poprawa siły mięśniowej, głównie mięśnia czworogłowego uda. Duże znaczenie odgrywają też ćwiczenia stabilizujące staw kolanowy. Ostatni etap rehabilitacji to ćwiczenia angażujące całą kończynę, których celem jest poprawa siły, kontroli ruchu oraz funkcyjności kolana.
10 marca, 2025 r.
12 grudnia, 2024 r.
9 października, 2024 r.